- שתל
- שְׁתַל, שְׁתֵילch. sam(שתלto set, plant). Taan.23a כי היכי דשַׁתְלֵי … שַׁתְלִיוכ׳ as my ancestors planted for me, so I plant for my son; Yalk. Ps. 880 דשַׁתְלוּ … אִישְׁתִּילוכ׳. Ib. אנת הוא דשתילתא (read: דשְׁתִילְתֵּיה) art thou he that planted it?; Taan. l. c. דשְׁתַלְתֵּיה; a. e.Part. pass. שָׁתִיל; f. שְׁתִילָא; pl. שְׁתִילִין; שְׁתִילָן Targ. Ez. 17:8; 10. Targ. Ps. 92:14; a. e.V. שְׁתִילָא.
Dictionary of the Targumim, the Talmud Babli and Yerushalmi, and the Midrashic Literature. Jastrow, Marcus. 1903.